Controle is op zich niet verkeerd. Het is een gezonde eigenschap waar je kracht en stabiliteit uit kunt putten in bepaalde situaties. Controle helpt jou onder andere je leven te organiseren en te weten wanneer je spreken of beter zwijgen kunt en tegen wie.

Maar wat als gezonde controle omslaat in ongezonde controle?
Wat maakt dat jij de controle over jouzelf, de ander of jouw situatie wil behouden? Soms heeft dat met schaamte te maken en vanuit dit ervaren dingen willen verzwijgen. Je zet jezelf onder druk door controle, hier kom ik hierna op terug. Eén ding is zeker: je bent niet meer vrij en beperkt jouzelf in jouw doen en laten.

Ik kom het tegen in de gesprekken dat er ook sprake kan zijn van plaatsvervangende schaamte, of verwarring over de rol waarvan jij denkt de verantwoording te dragen. Maakte een ander jou wellicht beschaamd? Het is goed om dat eens tegen het licht te houden bij een neutrale gesprekspartner en te onderzoeken waar jouw verantwoordelijkheid ligt en waar deze stopt. Wie weet draag jij schuld op je schouders die niet van jou is.

Zaken verborgen houden omdat niemand het mag weten heeft gevolgen. Je kunt niet open zijn en gedachten en gevoelens houd je binnensmonds. Dat heeft effect op je fysieke en geestelijke gezondheid. Moe word je er van, somber en eenzaam.

Zwijgen zet jou gevangen en je wordt er banger en argwanender door. Het is een weg die snel bergafwaarts kan lopen.
Sta jouzelf toe om een ander te laten helpen door naar jou te luisteren en mee te denken. Het leeft in jou, het is aanwezig en controle lost het uiteindelijk niet op. Laat het er zijn en maak jouw gedachten en gevoelde oorzaken bespreekbaar. Zou het ook anders kunnen liggen?

Hoe zou het zijn als jij jezelf freedom of speech geeft? Stel je eens voor dat jij je vrij kan voelen, nieuwe toekomst ontdekt met nog onbekende mogelijkheden?
Het kan zo bevrijdend zijn om af te rekenen met dat gewicht, de schuld en angst die je steeds onder controle moet houden door alles maar geheim te houden.
Hoe zou het zijn (weer) voluit te leven, ruimte in te nemen, te ontwikkelen en te groeien? Hoe zou het voelen jezelf te zijn en onbevangen, zonder al die geheimzinnigheid en ondoorgrondelijkheid? Als dat boven al die schaamte, schuld en angst uit zal groeien komt er kracht voor in de plaats.
Gun jouzelf een nieuwe weg en kies voor openheid.

Proces controle: schuld (wie is de eigenaar van deze schuld?) ->schaamte -> zwijgen ->isolatie: eenzaamheid, somberheid, moe.

Proces openheid: er mogen zijn -> vrij om te spreken -> In plaats van angst en controle komt er kracht ->nieuwe toekomst met nieuwe mogelijkheden: vrij om jezelf te zijn.

Controle houden lost niets op, de waarheid maakt vrij.